کد مطلب:27151
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:18
از فقه كه بگذريم آيا دليلي هست كه دين خاتم بهترين و آخرين انديشه ها را در فلسفه و اخلاق آورده است.
قضاوت بر اينكه كاملترين انديشه ها و عاليترين اخلاق، كدام است آنهم نه تنها نسبت به آنچه موجود است بلكه آنچه ميتواند موجود شود مانند اين است كه انساني در آغاز چند راه بسيار طولاني قرار گرفته باشد و در حاليكه هنوز به هيچيك از اين راهها قدم نگذاشته و نيز در حاليكه انتهاي هيچكدام از اين راهها را نمي بيند بخواهد قضاوت كند كه كدام يك طولاني تر از ديگري و كدام يك كوتاه تر و محدود تر نسبت به سايرين مي باشد. كمال اخلاقي و فكري و حتي كمال رفتارهاي ظاهري مانند مسير سير كمالي در اين راههاي طولاني هستند و آنكس كه از اين كمالات هنوز چندان بهره اي ندارد مانند كسي كه در آغاز چندين راه ايستاده و انتهاي هيچكدام را نمي بيند و نمي تواند بگويد كداميك عالي ترين و برترين و كاملترين است تنها كسي كه قادر است از چنين حقيقتي به انسان خبر دهد كمال مطلق، وجود حق تعالي است. از اين رو با ايمان به وجود خداي عالم و پيامبران او و كتب آسماني كه سخن الهي است تنها اطلاع يافتن بر اين حقيقت ممكن مي شود پس او خود بايد بگويد كه از ميان انسانها كدام انسان و از ميان اديان كدام دين را كاملترين قرار داده است اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتي و رضيت لكم الاسلام دينا ما كان محمد ابا احد من رجالكم و لكن رسول الله و خاتم النبيين.
خاتميت و كمال دو امر متلازمند، يعني ممكن نيست دين و آئيني خود را خاتم اديان بداند و داعية كمال نداشته باشد و يا آن كه داعية كمال نهائي داشته باشد و خود را به عنوان دين خاتم معرفي ننمايد. البته منظور از كمال در اين مسأله همانا كمال نفسي است كه مبري از تمام نقائص است و گرنه كمال نسبي به دليل آن كه با برخي از نقائص همراه است دليل بر خاتميت نبوده و ملازم با آن نمي باشد.(1)
------------------------------------
1)جوادي آملي ، شريعت در آيينه معرفت ، ص 208تنها آنكس مي تواند ادعاي كامل بودن و خاتميت دين خود را بنمايد كه از نشئة ناسوت و طبيعت گذر كرده و به قلمرو ملكوت و از آنجا به جبروت بار يافته باشد و از لوح محفوظ و ام الكتاب و كتاب مبين بهره برده و به خزائن الهي وارد و دو قوس نزول و صعود وجود را طي كرده و در مقام اَو اَدني به لقاء الله نائل گرديد باشد، زيرا هر اسوه اي به مقدار راهي كه پيموده متأسيان خود را راه مي نمايد او اسوه اي است كه با عروج به جايگاه قدس ربوبي اشراف شهودي بر عوالم وجودي پيدا كرده، و از اين طريق كاملترين قوانين را براي سلوك بندگان خدا، به آنها ابلاغ مي نمايد.
با توجه به اين مقام است كه امير بيان علي عليه السلام در نهج البلاغه از آگاهي خود بر حقايق جهان هستي اطلاع داده و به اين آية از قرآن كريم نيز استشهاد مي نمايد ما فرطنا في الكتاب من شيي - انعام / 38 - يعني ما در آن كتاب چيزي را فروگذار ننموديم.(2)
-------------------------
2)آيت الله جوادي آملي ، شريعت در آيينه معرفت ، ص 209
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.